Translate

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Εξετάσεις Επάρκειας της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας: Η μεγάλη ΝΤΡΟΠΗ της ΟΜΚΕ και του Υπουργείου Παιδείας, της Τίνας Μπούσουλα


Εξετάσεις Επάρκειας της ΕΝΓ: η μεγάλη ΝΤΡΟΠΗ της ΟΜΚΕ και του Υπουργείου Παιδείας

Λίγα χρόνια πριν, κανείς δεν φανταζόταν ότι η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ) θα κατακτούσε μία επίζηλη θέση στις προτιμήσεις ενός ποικιλόμορφου κοινού, το οποίο μαθαίνει τη γλώσσα είτε για επαγγελματικούς λόγους είτε από προσωπικό ενδιαφέρον. Ο αριθμός των νοηματιστών στην Ελλάδα συνεχώς αυξάνει, γεγονός το οποίο αντανακλά τόσο την ιδιαιτερότητα της ΕΝΓ, ως ενός ξεχωριστού τρόπου και μέσου έκφρασης και επικοινωνίας από εκείνον που έχουμε ίσως συνηθίσει, μα και ως απαραίτητου εφοδίου για την ενασχόληση με τον ευρύτερο χώρο της Ειδικής Αγωγής. Η ΕΝΓ με την καθιέρωση και διάδοσή της στο ελληνικό γίγνεσθαι κατάφερε να αναβαθμίσει την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων περιορισμένης ακοής και να κερδίσει την εκτίμηση, τη συγκίνηση, την αγάπη και το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ανθρώπων. Εκείνο όμως, που έως σήμερα τουλάχιστον, δεν κατάφερε να κερδίσει είναι το ενδιαφέρον της Ελληνικής Πολιτείας και όλων των εμπλεκόμενων, που προβάλλουν εαυτούς ως «οι αρμόδιες αρχές». Στην κατηγορία αυτή εμφανίζονται συνδικαλιστικές ηγεσίες, «επιστημονικά σωματεία» και λοιπές συντεχνίες και οργανώσεις, των οποίων η κοινωνική φυσιογνωμία χαρακτηρίζεται κυρίως από λαϊκότητα και συναισθηματισμό. Πρόθεσίς μου δεν είναι να εξαπολύσω τους μύδρους, αλλά να (αντι)δράσω υπεύθυνα, εκπληρώνοντας την ηθική μου υποχρέωση στον εκπαιδευτικό χώρο, στους συνεργάτες μου, μα κυρίως στους μαθητές μου. Μέσα στην εντεκάχρονη πορεία μου στο χώρο της ΕΝΓ διαπιστώνω ένα βαθύ χάσμα συμπεριφοράς και νοοτροπίας που χαρακτηρίζει το κράτος και τους όποιους εμπλεκόμενους που ασχολούνται με την ΕΝΓ, γεννώντας αποκαρδιωτικά, θλιβερά και ντροπιαστικά συναισθήματα για τούτο τον τόπο και τη διοίκησή του καθώς αρνείται πεισματικά να αναλάβει τις ευθύνες του και να πάψει να επιβάλλει τις πρόχειρες «πολιτικές λύσεις» πάνω από τους νόμους και τη λογική. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη.



Το 2000 η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα με τον Ν.2817/2000 αναγνωρίστηκε ως επίσημη γλώσσα των ανθρώπων περιορισμένης ακοής και καθιέρωσε απαραίτητη τη γνώση της για όσους ασχολούνται με την Ειδική Εκπαίδευση Κωφών και Βαρήκοων. Η αναγνώριση και καθιέρωση της ΕΝΓ από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, επικροτήθηκε σε ευρεία κλίμακα και δημιούργησε αυτόματα νέες προοπτικές, νέες προσδοκίες για τον χώρο της εκπαίδευσης, για τους χρήστες της ΕΝΓ και την ελληνική κοινωνία. Από τον ίδιο νόμο όμως, προέκυψαν και νέες ανάγκες όπως της Πιστοποίησης Γνώσης της γλώσσας (γλωσσικής επάρκειας), της Επάρκειας Προσόντων Διδασκαλίας της γλώσσας, των Αδειών Οικοδιδασκαλείων ΕΝΓ, του Διπλώματος στη Μετάφραση, του Διπλώματος στη Διερμηνεία, κ.λπ.


Η ελληνική Πολιτεία όμως, δεν επέδειξε την ίδια καλή διάθεση και άμεση πρόθεση να ασχοληθεί με τις νέες αυτές ανάγκες που προέκυψαν από τονΝ.2817/2000. Έτσι, μετά την παρέλευση πολλών ετών, τα οποία υπήρξαν ιδιαίτερα κρίσιμα για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, με τον Ν.3699/2008 όρισε ως αρμόδιο, για ορισμένα από τα παραπάνω ζητήματα, το Υπουργείο Παιδείας. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι, «στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων συνιστάται Επιτροπή-Συλλογικό Όργανο Διοίκησης με την επωνυμία Εθνικός Φορέας Πιστοποίησης της Επαρκούς Γνώσης της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και τίτλο “ΕΝΟΡΑΣΙΣ”». Ο νόμος βέβαια δεν κάλυπτε όλες τις ανάγκες, έδινε όμως μία ώθηση για να γίνει ένα ακόμη βήμα. Ωστόσο, όπως φάνηκε στην πορεία, το Υπουργείο προτίμησε να μην ιδρώσει και με  τρόπο ανάλγητο, ανέθεσε άτυπα και αντισυνταγματικά τη «διεκπεραίωση» τόσο σοβαρών θεμάτων, σε συνδικαλιστικά όργανα και συγκεκριμένα, στην Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος (ΟΜΚΕ), η οποία με τη σειρά της μοίρασε αρμοδιότητες σε άλλα συνδικαλιστικού τύπου όργανα. Αλλά αυτό δεν είναι το πιο ενοχλητικό. Το πιο εξοργιστικό είναι η έλλειψη της απαραίτητης τεχνογνωσίας, επιστημονικής γνώσης, οργάνωσης, πολιτικής και σοβαρότητας που απαιτούν τέτοια ζητήματα. Η ΟΜΚΕ άρχισε να αναλαμβάνει ρόλους και εξουσίες πέραν των δικαιοδοσιών της, επικαλούμενη πάντα το «κενό» που υπάρχει και το οποίο έπρεπε με κάθε τρόπο να «καλυφθεί», με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα έντονα δυσμενές κλίμα στο θεσμό των Εξετάσεων Επάρκειας της ΕΝΓ (ανύπαρκτο σύστημα αξιολόγησης των βαθμολογητών, της επιλογής θεμάτων, των κριτηρίων αξιολόγησης, ποσοστά επιτυχίας περί το 11-14% πανελλαδικώς, κ.λπ.) το οποίο έως τώρα εντείνεται από τη βαθιά δυσαρέσκεια τόσο των υποψηφίων που συμμετέχουν σε αυτές, όσο και μιας μερίδας δασκάλων της ΕΝΓ, οι οποίοι προσπαθούν να αντισταθούν με κάθε τρόπο και μέσο σε αυτή την παράλογη και αδικαιολόγητη κατάσταση που έχει προκύψει και ουδόλως συμπορεύσιμη μπορεί να είναι με τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Και πρέπει να απορεί κανείς πώς τόσα χρόνια η ηγεσία ενός συνδικαλιστικού οργάνου, αυτού της ΟΜΚΕ δεν είδε τα προβλήματα, ούτε προέβη σε κάποια σύσταση προς το ελληνικό Κράτος για να αναλάβει επιτέλους και εκείνο τις ευθύνες του. Παράλογο; Ναι, ασφαλώς! Ως πολίτες ενός κράτους που καθημερινά μας αποδεικνύει την ανικανότητά του να καθορίζει τα όρια και τους όρους, μπορούμε εύκολα να εξηγήσουμε αυτή την αδικαιολόγητη και προκλητική στάση. Μία πραγματικότητα που αντανακλά το κατά πόσο το πολιτικό συμφέρον και η διανοητική τεμπελιά έχουν διαστρεβλώσει την κοινωνία μας. Το πρόβλημά της ΟΜΚΕ δεν ήταν η επιστημονική προσέγγιση και αντιμετώπιση τόσο σοβαρών ζητημάτων, όπως βέβαια δεν ήταν ποτέ στο παρελθόν. Δεν ζήτησε παρέμβαση από το κράτος προκειμένου να αλλάξει κάτι, όπως αναμένεται να πράττει ένας συνδικαλιστικός φορέας. Αντιθέτως η ΟΜΚΕ τήρησε άλλη στάση και συνέχισε μια τελείως διαφορετική πρακτική που ακολουθούσε επί σειρά ετών. Η δημιουργία εντυπώσεων, διαστρέβλωσης της αλήθειας, παραπληροφόρησης, συγκέντρωσης εξουσίας και επιβολής της με μέσα και τρόπους που προσβάλλουν τη δημοκρατία και τη λογική  δημιουργούν μια λάμψη τριγύρω της, ώστε να εμφανίζεται σχεδόν εφάμιλλη μιας αυτοκρατορικής δύναμης, η οποία απαιτεί τη διαρκή ροή εθνικών πόρων προκειμένου να συντηρηθεί.

Περιέργως, ελάχιστοι γύρω μας δείχνουν με τη στάση τους ότι θέλουν να αλλάξει κάτι. Για τους περισσότερους προέχει να συνεχίζουν να υπάρχουν αυτοί και οι ομάδες τους, με όποιο τρόπο και όποιο μέσο και μάλιστα με τη συναίνεση του Υπουργείου Παιδείας. Απτή απόδειξη η πρόσφατη Προκήρυξη για αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (18-7-2011/8106-Γ6) όπου μεταξύ άλλων η Υπουργός, κα Διαμαντοπούλου αποφάσισε οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί να «Διαθέτουν εξειδίκευση στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα για τις της ΕΑΕ Κωφών και Βαρηκόων (Πιστοποιητικό επάρκειας ΕΝΓ από την Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος)…». Θα υπέθετε κανείς ότι πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο. Δυστυχώς όμως, δεν πρόκειται περί κακόγουστου αστείου. Τόσο η υπουργός κα Διαμαντοπούλου, η υφυπουργός κα Χριστοφιλοπούλου όσο και ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής κος Αλεβίζος, είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για το γεγονός ότι η απόφαση αυτή του Υπουργείου ανακοινώθηκε τον Ιούλιο του 2011, ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ από εξειδικευμένο εκπαιδευτικό φορέα (συγκεκριμένα το Ινστιτούτο Ειδικής Αγωγής), ο οποίος στελεχώνεται από ανθρώπους με πολυετή εμπειρία και ανώτατη ακαδημαϊκή εκπαίδευση, εξειδικευμένους στην ΕΝΓ και ικανούς να επιτελέσουν έργο ευρείας κλίμακας. Ο κος Αλεβίζος όμως, η Υπουργός και Υφυπουργός μας, ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΑΝΑΙΤΙΑ την όποια προοπτική στην όποια προσπάθεια αλλαγής του υπάρχοντος εξεταστικού συστήματος, γεγονός που γεννά σοβαρά ερωτήματα και αμφιβολίες. Το θέμα θα ήταν ανάξιο σχολιασμού, υπό την έννοια ότι ο καθένας μπορεί να αποφασίζει και να λέει ό,τι θέλει, αλλά σε ένα κράτος δικαίου οι αποφάσεις του δεν έχουν τυπική ισχύ. Όμως εδώ είναι Ελλάδα και όλα είναι πιθανά. Το ηθικό και νομικό παράπτωμα τόσο της υπουργού μας και του κου Αλεβίζου όσο και της ΟΜΚΕ έγκειται στο γεγονός ότι η ΟΜΚΕ δεν πρέπει και δεν μπορεί να έχει κανέναν ρόλο στη νομιμοποίηση, αναγνώριση και αδειοδότηση  των σχολών, στην Πιστοποίηση της γλώσσας, στα Διπλώματα της Μετάφρασης και της Διερμηνείας. Και ο λόγος είναι απλός. Η ΟΜΚΕ είναι ένα συνδικαλιστικό όργανο χρηματοδοτούμενο από τους φόρους των ελλήνων πολιτών και το οποίο θα πρέπει να ασχολείται με ζητήματα που αφορούν στη βελτίωση της καθημερινότητας των ανθρώπων περιορισμένης ακοής. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν, οι Βεβαιώσεις Επάρκειας, που συνιστούν πλέον τη μοναδική αποδεδειγμένη πιστοποίηση γνώσης Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας να υπογράφονται από συνδικαλιστές με την ιδιότητα του εφοριακού υπαλλήλου (Γαργάλης Κων/νος) και της τηλεπαρουσιάστριας της ΕΡΤ (Γκουνίδου Μαρία); Όταν λοιπόν η ΟΜΚΕ χρήζει ακατάλληλα άτομα, που υπολείπονται οποιασδήποτε εκπαιδευτικής ιδιότητας, ως αρμόδια να πιστοποιούν τη γνώση των συμμετεχόντων στις εξετάσεις επάρκειας αυτομάτως διακυβεύει την εικόνα των εξετάσεων που αναμφίβολα χάνουν την εγκυρότητα και την αξιοπιστία τους. Η ΟΜΚΕ, δυστυχώς δεν έχει αντιληφθεί το ηθικό και νομικό παράπτωμα στο οποίο έχει υποπέσει ενώπιον της πολιτείας και της κοινωνίας. Ακόμη και για τη δική της υπόσταση και ρόλο, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι εγκυμονεί κίνδυνος να θεωρηθεί αναξιόπιστη και καταχρηστική με τις αυθαίρετες παρεμβάσεις της και να κληθεί να απολογηθεί για αυτές σε αρμόδιες Αρχές του Ελληνικού Κράτους. Είναι καιρός πια, να βάλει τα πράγματα σε μια ζυγαριά και να επανακαθορίσει τα όρια της. Έχει υποχρέωση απέναντι στην ιστορία της, που γέννησε προσδοκίες και οφείλει να τις εκπληρώσει. Η έλλειψη αξιολόγησης, η απερίσκεπτη επιβολή των φασιστικών «ανύπαρκτων νόμων», τα συνεχή «κενά» που παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες των εφοριακών και τηλεπαρουσιαστών, δεν μπορούν να καλυφθούν αποτελεσματικά, το μόνο που μπορούν να εγγυηθούν είναι την οπισθοδρόμηση και την κατάρρευση όλων όσων κατακτήθηκαν με μόχθο, τα οποία με τη σειρά τους γέννησαν προσδοκίες και οράματα σε ανθρώπους που διακρίνονται από αστείρευτη διάθεση για εξέλιξη, ανάπτυξη, αναβάθμιση και πρόοδο. Θαρρώ πως ήρθε η ώρα πια να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, από όποια θέση και εάν βρισκόμαστε ούτως ώστε η ΕΝΓ, και όσα συνδέονται με αυτήν, να γίνει ένας υπολογίσιμος παίκτης και όχι ένας θλιβερός θεατής. Προκειμένου λοιπόν να βελτιωθεί η σημερινή κατάσταση οφείλουμε όλοι ανυπερθέτως μία μαζική αντίδραση στον δεσποτικό χαρακτήρα της ΟΜΚΕ και του Υπουργείου Παιδείας. Και στους αντιδρώντες δε θα πρέπει να συμπεριλάβουμε μόνο τους εκπαιδευτές της Ε.Ν.Γ αλλά και όλους τους υποψήφιους των εξετάσεων, επιτυχόντες και μη, που επενδύουν χρόνο, χρήματα και ενέργεια για να πάρουν στα χέρια τους μία Βεβαίωση που να πιστοποιεί ορθώς τις γνώσεις τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι δυνατό να ταρακουνηθούν οι υπεύθυνοι της ΟΜΚΕ που δυστυχώς εδώ και πάρα πολλά χρόνια ευαγγελίζεται τα «χρονίζοντα κενά» και που, ένα ολόκληρο Υπουργείο αδυνατεί να καλύψει.
Για τους λόγους αυτούς κρίνω επιβεβλημένη:



1. Την αποχή όλων των ενδιαφερόμενων και εκπαιδευτών ΕΝΓ από τις επόμενες Εξετάσεις Επάρκειας που θα διοργανώσει η ΟΜΚΕ
2. Την ανάθεση του θεσμού σε εθνικό φορέα και τη σύστασή του με αδιάβλητες και αξιοκρατικές διαδικασίες, με την παράλληλη κατάρτιση νομικού πλαισίου για ανάλογη δραστηριοποίηση και από ιδιωτικούς φορείς προς αποφυγή του κρατικού μονοπωλίου
3. Την ανάκληση ΟΛΩΝ των Βεβαιώσεων Επάρκειας ΕΝΓ που έχουν δοθεί από την ΟΜΚΕ και έχουν υπογραφεί από ανειδίκευτους στην ΕΝΓ (π.χ. εφοριακοί υπάλληλοι, τηλεπαρουσιαστές, κ.λπ.)
4. Την πλήρη αιτιολόγηση εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας δημοσίως για:

•         Τους λόγους απόρριψης αίτησης συγκεκριμένου εκπαιδευτικού φορέα, να αναγνωριστεί ως Εξεταστικό Κέντρο Πιστοποίησης Γλωσσομάθειας της ΕΝΓ
•         Των κριτηρίων, των προϋποθέσεων, του νομικού πλαισίου σύμφωνα με το οποίο αποδέχεται Βεβαιώσεις Επάρκειας ΕΝΓ ΜΟΝΟΝ από την ΟΜΚΕ και όχι από άλλους φορείς


Το σημερινό σύστημα εγείρει πολλά εμπόδια στην επίτευξη των στόχων μας. Η μόνη ελπίδα είναι οι ριζικές τομές. Εάν δεν προχωρήσουμε σε αυτές άμεσα, η κατάσταση θα επιδεινωθεί.
Τίνα Μπούσουλα
Καθηγήτρια ΕΝΓ             05 Οκτωβρίου 2011





ΠΗΓΗ: alfavita.gr






..............................................................................................................









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Προβολές

Εκπαιδευτική τηλεόραση και Νοηματική!

Η Εκπαιδευτική τηλεόραση εν μέσω κορωνοϊού αναμεταδίδει καθημερινά, στις 10.00 το πρωί,  μαθήματα για τα παιδιά του δημοτικού. Παράλληλα,...

Δημοφιλείς Αναρτήσεις

Αναγνώστες